ارزیابی فنی سامانه های آبیاری بارانی اجرا شده در برخی از دشت های استان فارس

مقدمه و هدف: ارزیابی سامانه‌های آبیاری بارانی و مدیریت صحیح آن‌ها می‌تواند کمک زیادی در توسعه و بهبود عملکرد این سامانه‏ها و در نتیجه افزایش راندمان در بخش کشاورزی نماید. مواد و روش‌ها: در این تحقیق، سیستم‌های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت (چهار سیستم) و آبفشان غلطان (یک سیستم) اجرا شده در پنج مزرعه در شهرستان‌های مختلف استان فارس مورد ارزیابی قرار گرفت(سال 1394). برای ارزیابی این سیستم‌ها، معیارهای ضریب یکنواختی (CU)، یکنواختی توزیع (DU)، راندمان واقعی (AELQ) و پتانسیل کاربرد (PELQ) در ربع پایین اراضی در بلوک آزمایشی محاسبه و با استفاده از تغییرات فشار اندازه‌گیری شده به کل سیستم تعمیم داده شد. یافته‌ها: بیشترین ضریب یکنواختی و یکنواختی توزیع کل در سامانه‌ها مربوط به سامانه‌های داراب، ارسنجان و سروستان بود که مقادیر ضریب یکنواختی به ترتیب 78/80، 56/69 و 21/68 درصد بودند و این مقادیر بیانگر توزیع نرمال داده‏ها و قرینه بودن اندازه‏گیری‏ها نسبت به میانگین بود و مقادیر یکنواختی توزیع به ترتیب 12/66، 4/55 و 53 درصد بودند. نتیجه‌گیری: فرونشت عمقی، قدیمی بودن سامانه‌ها، کمبود فشار و تغییرات فشار و دبی آبپاش‌ها از علل کاهش یکنواختی توزیع در سامانه‌ها بود. یکسان شدن راندمان پتانسیل کاربرد در ربع پایین و راندمان کاربرد واقعی در تمام سامانه-های آبیاری، بیانگر تامین آب آبیاری کمتر از نیاز گیاه خواهد بود. مقادیر کم یکنواختی توزیع نشان‌دهنده تلفات آب به صورت فرونشت عمقی بود و قدیمی بودن سامانه‏ها نیز مزید بر علت شد. مقدمه و هدف: ارزیابی سامانه‌های آبیاری بارانی و مدیریت صحیح آن‌ها می‌تواند کمک زیادی در توسعه و بهبود عملکرد این سامانه‏ها و در نتیجه افزایش راندمان در بخش کشاورزی نماید. مواد و روش‌ها: در این تحقیق، سیستم‌های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت (چهار سیستم) و آبفشان غلطان (یک سیستم) اجرا شده در پنج مزرعه در شهرستان‌های مختلف استان فارس مورد ارزیابی قرار گرفت(سال 1394). برای ارزیابی این سیستم‌ها، معیارهای ضریب یکنواختی (CU)، یکنواختی توزیع (DU)، راندمان واقعی (AELQ) و پتانسیل کاربرد (PELQ) در ربع پایین اراضی در بلوک آزمایشی محاسبه و با استفاده از تغییرات فشار اندازه‌گیری شده به کل سیستم تعمیم داده شد. یافته‌ها: بیشترین ضریب یکنواختی و یکنواختی توزیع کل در سامانه‌ها مربوط به سامانه‌های داراب، ارسنجان و سروستان بود که مقادیر ضریب یکنواختی به ترتیب 78/80، 56/69 و 21/68 درصد بودند و این مقادیر بیانگر توزیع نرمال داده‏ها و قرینه بودن اندازه‏گیری‏ها نسبت به میانگین بود و مقادیر یکنواختی توزیع به ترتیب 12/66، 4/55 و 53 درصد بودند. نتیجه‌گیری: فرونشت عمقی، قدیمی بودن سامانه‌ها، کمبود فشار و تغییرات فشار و دبی آبپاش‌ها از علل کاهش یکنواختی توزیع در سامانه‌ها بود. یکسان شدن راندمان پتانسیل کاربرد در ربع پایین و راندمان کاربرد واقعی در تمام سامانه-های آبیاری، بیانگر تامین آب آبیاری کمتر از نیاز گیاه خواهد بود. مقادیر کم یکنواختی توزیع نشان‌دهنده تلفات آب به صورت فرونشت عمقی بود و قدیمی بودن سامانه‏ها نیز مزید بر علت شد.